Wydawca treści
historia
Nadleśnictwo Płońsk zostało utworzone w 1945 roku. 6 835,81 ha powierzchni nowo utworzonego nadleśnictwa stanowiły lasy upaństwowione w wyniku reformy rolnej majątków ziemskich. Tylko 596,08 ha stanowiły lasy wcześniej państwowe, 7,81 ha lasy komunalne, inne 73,12 ha.
9Lasy, które wówczas znalazły się w granicach Nadleśnictwa były silnie zdewastowane rabunkową gospodarką prowadzoną w okresie II wojny światowej. Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych zaszła więc potrzeba przeprowadzenia na znacznych obszarach prac odnowieniowych. Jednocześnie prowadzone były również na dużą skalę zalesienia gruntów porolnych.
Rozmowa z Wincentym Murasiewiczem emerytowanym Leśniczym Nadleśnictw Płońsk i Ciechanów:
Publikacja wspomnień z lat 1945-1950 " To była inna epoka"
Kolejni Nadleśniczowie w Nadleśnictwie Płońsk.
- Henryk Barbulant - styczeń 1945 r. - listopad 1946 r.
- Lucjan Czeczott - 12.1946 r. - czerwiec 1950 r.
- Stefan Borer - wrzesień 1950 - marzec 1958 (również p.o nadleśniczego)
- Józef Zyśk - kwiecień 1958 r. - kwiecień 1962
- Stefan Kłosiewicz - maj 1962 r. - maj 1977 r.
- Zygfryd Szymura - sierpień 1977 r. - październik 1987 r.
- Janusz Zaczek - listopad 1987 r. - sierpień 2004 r.
- Tomasz Józwiak - sierpień 2004 r. - styczeń 2024 r.
- Wojciech Kała - od lutego 2024 r.
Reorganizacja leśnictw
Od 1 sierpnia 2011 roku w wyniku likwidacji 3 leśnictw: Dziektarzewo, Załuski i Żurawin w skład nadleśnictwa wchodzi 8 terenowych jednostek. Są to leśnictwa: Nasielsk, Modzele, Paryż, Kuchary, Kępa, Kiełki, Tustań, Nacpolsk.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
lasy nadleśnictwa
lasy nadleśnictwa
Fot. Szymon Różański
Fot. Szymon Różański
Fot. Artur Warchoł
Lasy Nadleśnictwa Płońsk nie posiadają wyróżniających cech w typowym mazowieckim krajobrazie. Znaczne rozproszenie kompleksów leśnych oraz duża liczba fragmentów o małej powierzchni, nie stwarzają puszczańskiego klimatu knieji. Ich podstawową rolą w krajobrazie i środowisku naturalnym jest więc łączenie, obfitujących w lasy, obszarów północy i południa Polski. Funkcja tego typu korytarzy ekologicznych jest nie do przecenienia. Pomimo, iż nie są typowymi matecznikami przyrody, to umożliwiają kontakt rozdzielonych przez wpływy człowieka, populacji zwierząt i roślin.
Gdybyśmy skupili całe lasy Nadleśnictwa Płońsk w jednym miejscu, to zajęłyby jedną piątą powierzchni Warszawy. Jest to areał wynoszący ponad 11 tys. ha. Drzewostany rozrzucone są na znacznej przestrzeni - 1350 km2, odpowiadającej wielkością półtorej powierzchni przeciętnego powiatu w Polsce.
Na terenie Nadleśnictwa Płońsk dominują siedliska lasowe – lasów i lasów mieszanych. Ich łączny udział wynosi blisko 63%. Siedliska borowe zajmują 37 % powierzchni leśnej.
Na siedliskach borów, borów mieszanych i lasów mieszanych gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna.
O ile dla borów i borów mieszanych jest to sytuacja właściwa, o tyle dla siedlisk lasu mieszanego i lasu świeżego udział sosny powinien być niższy. Wysoki udział sosny w siedliskach lasowych jest wynikiem intensywnych zalesień i odnowień zdewastowanych w czasie II wojny światowej lasów. Obecnie płońscy leśnicy stopniowo zmieniają skład gatunkowy tych drzewostanów poprzez wymianę starego pokolenia lasu na młodsze, składające się z gatunków liściastych, lepiej dostosowanych do rodzaju siedliska.
Zastosowanie specjalnych sposobów użytkowania rębnego drzewostanów, mające na celu jednoczesne wykorzystanie zasobów drzewnych oraz ich odnawianie, spowodowało iż 40% powierzchni stanowią lasy w wieku od 51 do 80 lat. Najstarsze klasy wieku pomiędzy 91 a 140 lat zajmują ponad 1500 ha powierzchni leśnej.
Pod względem zróżnicowania przestrzennego typów roślinności na terenie nadleśnictwa można wyróżnić trzy obszary.
Równinny, ubogi siedliskowo obszar położony w północnej części nadleśnictwa, obejmujący górny odcinek Wkry i jej dopływów (Równina Raciąska). Obszar ten zdominowany został przez drzewostany sosnowe, rosnące na siedliskach borowych i położone w zagłębieniach olsy.
Zachodnia, stosunkowo najsłabiej zalesiona Wysoczyzna Płońska o nieznacznym sfalowaniu i staroglacjalnej rzeźbie terenu, urozmaicona wzniesieniami morenowymi i kemowymi. Lasy tu występujące rosną zazwyczaj na żyznych siedliskach, wykształconych na glebach gliniastych.
Wschodnia część, również nieznacznie sfalowana -Wysoczyzna Ciechanowska o stosunkowo największym udziale siedlisk lasowych.
Osobliwości przyrodnicze.
Do najciekawszych obiektów powierzchniowych należą dwa rezerwaty przyrody. Pierwszy z nich- rezerwat Dziektarzewo powołano jeszcze w latach 60-tych ubiegłego wieku. Rezerwat położony jest na skarpie rzeki Wkry, niedaleko miejscowości o tej samej nazwie. Walorem tego obiektu jest właśnie sama nadrzeczna skarpa porośnięta lasem łęgowym.
Nieco większym obiektem przyrodniczym jest rezerwat Noskowo, chroniący stare jesionowo-olszowe łęgi u źródeł nienazwanej strugi, wpadającej do Naruszewki. W rezerwacie Noskowo odnotowano obecność rzadkiego chrząszcza - Pachnicy Dębowej, której biotopem są wiekowe, próchniejące drzewa liściaste.
Płońskie lasy skrywają niewiele rzadkich i chronionych gatunków flory i fauny. Ogólnie odnotowano 39 gatunków roślin i grzybów, oraz 78 gatunków zwierząt podlegających ochronie. Spośród nich wyróżniają się takie gatunki jak:
kruszczyk szerokolistny, wawrzynek wilczełyko, szmaciak gałęzisty, brodaczka kępkowa, traszka grzebieniasta, kumak nizinny, bóbr europejski, bocian czarny.
