Wydawca treści
urządzanie
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie. Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.
Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe. Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w
https://www.gov.pl/web/nadlesnictwo-plonsk/plan-urzadzenia-lasu
Najnowsze aktualności
11 luty - dzień dokarmiania zwierzyny leśnej
11 luty - dzień dokarmiania zwierzyny leśnej
Szacuje się, że w naszym kraju w okresie zimowym łącznie przez 20 do 30 dni trwają tzw. dni głodowe. Jest to okres, kiedy zwierzyna w ogóle nie ma dostępu do pokarmu lub gdy jest go zbyt mało, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie. Ponadto wraz ze zmianami klimatu, ciepłe i bezśnieżne zimy pojawiają się coraz częściej i czas dokarmiania zwierzyny skraca się do minimum.
Leśnicy wspólnie z myśliwymi pomagają zwierzętom leśnym przetrwać zimę. Ze wsparciem wkraczają tylko w warunkach ekstremalnych, gdy mroźna i śnieżna zima ogranicza dostęp do pożywienia oraz wody. Dokarmianie jak sama nazwa wskazuje jest częściową pomocą zwierzętom w trudnych warunkach środowiskowych. Zwierzęta nie mogą bowiem „zapomnieć”, jak szuka się samodzielnie pokarmu w lesie.
Wykładanie karmy ma zatrzymać jak najwięcej zwierzyny w lesie. Poszukujące jedzenia zwierzęta znacznie rzadziej podchodzą w okolice dróg, a tym samym zmniejsza się ryzyko kolizji z pojazdami. Zwierzęta rzadziej też wychodzą na pola uprawne, wyrządzając mniej szkód rolnikom.
Dokarmianie zwierząt leśnych to nie taka prosta sprawa i najlepiej robić to to pod okiem ekspertów. Wykładanie złej karmy- np. spleśniałego chleba może przynieść więcej szkody niż pożytku. Leśnicy i myśliwi wykładają do paśników tzw. liściarkę (pędy drzew i krzewów liściastych posypane solą), siano z roślin motylkowych i traw oraz sypią obok zboże, ziemniaki czy jabłka. Zwykle obok paśnika stoją lizawki słupowe z bryłą soli jako źródła minerałów. Składniki mineralne odgrywają dużą rolę w odżywianiu zwierzyny i zapobieganiu chorobom.
Zachęcamy, aby w ten dzień lepiej zadbać o karmnik dla ptaków, zamiast ruszać samodzielnie do paśnika w lesie. Ptasi goście najczęściej odwiedzający karmniki m.in. wróble, kosy i sikory, powinni w nich znaleźć drobną kaszę, słoneczniki, pestki dyni, jabłka, niesoloną słoninę oraz kule tłuszczowe. Większe ptaki, np. kawki i gawrony, chętnie jedzą grube kasze i ziarna. Karma musi być świeża i czysta. Warto też pamiętać o zabezpieczeniu karmników przed dostępem drapieżników np. kotów domowych. Dobrze sprawdza się obicie słupka blachom, by drapieżnik nie mógł się po niej wspinać.
Ptakom nie należy podawać pieczywa, gdyż zawiera sól i substancje ulepszające oraz konserwanty. Ptaki mają ograniczone możliwości wydalania soli. Podawany im chleb powoduje często poważną chorobę - kwasicę. Karma dla ptaków powinna przypominać ich naturalny pokarm.
