Wydawca treści
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Warszawie, to urokliwe i cenne przyrodniczo lasy mazowieckie. Lasy, które poddane są silnej presji wielkiego miasta.
To tutaj pojęcie trwale równoważonego rozwoju nabiera szczególnego, praktycznego wymiaru. Lasy są najlepszym wskaźnikiem świadomości ekologicznej społeczeństwa. To tutaj kształtowane są właściwe postawy wobec lasu, leśnictwa i otaczającej przyrody. To tutaj też leśnik przy wsparciu społecznym nadaje lasom szczególnego charakteru – jako nowoczesnego, otwartego leśnictwa jutra. Rola każdego leśnika jest podwójnie trudna. Poza prowadzeniem racjonalnej gospodarki leśnej, podwyższa świadomość obecnych i przyszłych pokoleń a także wskazuje sposoby racjonalnego korzystania z dóbr, jakie daje las. Od stanu natury zależy w dużym stopniu jakość naszego codziennego życia, samopoczucia, zdrowia, a także rozwój i ciągłość ludzkości.
Przez długi czas las kojarzył się tylko ze źródłem surowca drzewnego. Drewno należy do tych surowców, które w sposób naturalny odtwarza się, a dodatkowo ma tę zaletę, że ma swój niepowtarzalny urok, piękno, zapach a ponadto podatne jest na obróbkę. Jednak las to nie tylko drzewa. W naturalny sposób lub w wyniku działalności człowieka nasze lasy spełniają szereg równoległych funkcji, które można ująć w trzy kategorie:
- produkcyjne – polegające głównie na zdolności do odnawialnej produkcji biomasy, w tym produktów drzewnych i produktów ubocznych ( np. płody runa leśnego )
- ekologiczne – ochronne, wyrażające się między innymi korzystnym wpływem lasów na kształtowanie klimatu globalnego i regionalnego, lasy regulują obieg wody w przyrodzie, przeciwdziałają powodziom, osuwiskom, chronią glebę przed erozją a krajobraz przed stepowieniem
- społeczne – wynikające z kształtowania przez lasy korzystnych warunków zdrowotnych i rekreacyjnych dla społeczeństwa, wzbogacania rynku pracy, a poprzez prowadzoną edukację leśną społeczeństwa kształtują postawy prozdrowotne i proekologiczne.
Dla lasów wokół Warszawy, w których presja człowieka jest bardzo silna, funkcja społeczna wysuwa się na czołowe miejsce. Rozwoju cywilizacyjnego nie możemy powstrzymać, jedynie możemy starać się o złagodzenie jego skutków. Potrzeba mieszkania, miejsca pracy, dogodnego dojazdu, wypoczynku, rekreacji czy też edukacji leśnej, wymusza konkretne działania. Niekiedy bywają one trudne do zrozumienia przez społeczeństwo, a z drugiej strony przez nie wymuszane. Leśnicy nazwali to paradoksem warszawskim. Każdy chce żyć i mieszkać wygodnie, mieć swobodny dostęp do nowości technologicznych, technicznych czy też infrastruktury. Dzisiaj nikt sobie już nie wyobrażą życia bez prądu, gazu, bieżącej wody, sieci telefonicznej, drogi, ....
Sieć dróg przecinających lasy wokół Warszawy
|
Niestety, dzieje się to kosztem środowiska naturalnego, zwłaszcza w największej i najtrudniejszej aglomeracji miejskiej w kraju. Jednak możemy pochwalić się swoimi dokonaniami, stanem lasu, udostępnieniem go społeczeństwu, cennymi przyrodniczo obszarami, rezerwatami przyrody, itp. Jako jedyna stolica w Europie, mamy tuż obok miasta gruby pierścień zielonych płuc, służący nam wszystkim.
A co Ty możesz zrobić dla zielonych płuc Mazowsza?
Najnowsze aktualności
11 luty - dzień dokarmiania zwierzyny leśnej
11 luty - dzień dokarmiania zwierzyny leśnej
Szacuje się, że w naszym kraju w okresie zimowym łącznie przez 20 do 30 dni trwają tzw. dni głodowe. Jest to okres, kiedy zwierzyna w ogóle nie ma dostępu do pokarmu lub gdy jest go zbyt mało, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie. Ponadto wraz ze zmianami klimatu, ciepłe i bezśnieżne zimy pojawiają się coraz częściej i czas dokarmiania zwierzyny skraca się do minimum.
Leśnicy wspólnie z myśliwymi pomagają zwierzętom leśnym przetrwać zimę. Ze wsparciem wkraczają tylko w warunkach ekstremalnych, gdy mroźna i śnieżna zima ogranicza dostęp do pożywienia oraz wody. Dokarmianie jak sama nazwa wskazuje jest częściową pomocą zwierzętom w trudnych warunkach środowiskowych. Zwierzęta nie mogą bowiem „zapomnieć”, jak szuka się samodzielnie pokarmu w lesie.
Wykładanie karmy ma zatrzymać jak najwięcej zwierzyny w lesie. Poszukujące jedzenia zwierzęta znacznie rzadziej podchodzą w okolice dróg, a tym samym zmniejsza się ryzyko kolizji z pojazdami. Zwierzęta rzadziej też wychodzą na pola uprawne, wyrządzając mniej szkód rolnikom.
Dokarmianie zwierząt leśnych to nie taka prosta sprawa i najlepiej robić to to pod okiem ekspertów. Wykładanie złej karmy- np. spleśniałego chleba może przynieść więcej szkody niż pożytku. Leśnicy i myśliwi wykładają do paśników tzw. liściarkę (pędy drzew i krzewów liściastych posypane solą), siano z roślin motylkowych i traw oraz sypią obok zboże, ziemniaki czy jabłka. Zwykle obok paśnika stoją lizawki słupowe z bryłą soli jako źródła minerałów. Składniki mineralne odgrywają dużą rolę w odżywianiu zwierzyny i zapobieganiu chorobom.
Zachęcamy, aby w ten dzień lepiej zadbać o karmnik dla ptaków, zamiast ruszać samodzielnie do paśnika w lesie. Ptasi goście najczęściej odwiedzający karmniki m.in. wróble, kosy i sikory, powinni w nich znaleźć drobną kaszę, słoneczniki, pestki dyni, jabłka, niesoloną słoninę oraz kule tłuszczowe. Większe ptaki, np. kawki i gawrony, chętnie jedzą grube kasze i ziarna. Karma musi być świeża i czysta. Warto też pamiętać o zabezpieczeniu karmników przed dostępem drapieżników np. kotów domowych. Dobrze sprawdza się obicie słupka blachom, by drapieżnik nie mógł się po niej wspinać.
Ptakom nie należy podawać pieczywa, gdyż zawiera sól i substancje ulepszające oraz konserwanty. Ptaki mają ograniczone możliwości wydalania soli. Podawany im chleb powoduje często poważną chorobę - kwasicę. Karma dla ptaków powinna przypominać ich naturalny pokarm.