Asset Publisher
ochrona lasu
Fot. Szymon Różański - Szeliniak sosnowiec
Fot. Szymon Różański. Uszkodzenia sadzonki świerkowej spowodowane przez szeliniaka sosnowca
Fot. Artur Warchoł. Gąsienica zawisaka borowca odnaleziona w ściole podczas jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny
Fot. Szymon Różański - bielojad olbrzym "OLBRZYM" wśród korników. Owady te żerują pod korą świerków.
Ochrona lasów przed szkodliwym działaniem różnego rodzaju czynników ma istotne znaczenie dla zachowania trwałości lasu. Zaniedbanie czynności związanych z profilaktyką i zwalczaniem chorób lasu, działanie szkodliwych czynników abiotycznych może doprowadzić do zagrożenia trwałości lasu.
Do głównych czynników biotycznych zagrażających płońskim lasom należy zaliczyć
- szkodliwą działalność owadów,
- uszkodzenia powodowane przez grzyby,
- uszkodzenia powodowane przez zwierzynę.
Poza szeliniakiem sosnowcem Nadleśnictwo Płońsk (w minionym 10-leciu) nie było obiektem groźnych 
Wykonywanie corocznych kontroli zagrożenia lasu przez owady:
- kontrolę występowania szkodników korzeni,
- kontrolę występowania brudnicy mniszki,
- jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny.
stanowi ważną część profilaktycznej ochrony lasu.
Ważnym zagrożeniem powodującym uszkodzenia drzewostanów jest zwierzyna płowa. W latach 2003-2012 powierzchnia rejestrowanych uszkodzeń (szkody istotniejsze >20%) wyniosła średniorocznie ok. 45 ha.
Z zespołu czynników abiotycznych w Nadleśnictwie Płońsk najważniejszymi pozostają huraganowe wiatry i przymrozki w uprawach na szkółce leśnej.
„Szkodnictwo leśne" to termin określający działalność człowieka polegającą na nielegalnej wycince drzew, kradzieży sadzonek z upraw, kłusownictwu, zaśmiecaniu lasów, nadmiernej penetracji i zwiększaniu zagrożenia pożarowego itp. W ostatnich dziesięciu latach liczba kradzieży drewna z lasu wyniosła 244.
Pożary
Największy pożar zaliczony do kategorii średnich miał miejsce w 2005 roku na terenie leśnictwa Kępa, w okolicach wsi Luberadz. Objął on ponad 9 ha powierzchni. Spaleniu uległo wówczas 2,50 ha lasów państwowych.
Asset Publisher
Asset Publisher
OCHK
OCHK
Widok na dolinę Wkry
Fot. Piotr Borowski
Fot. Szymon Różański
Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.
Nadwkrzański Obszar Chronionego Krajobrazu. Obszar obejmuje tereny otacząjace dolinę rzeki Wkry, położone w powiatach: żuromińskim, mławskim, ciechanowskim, płońskim, nowodworskim. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa obszar zajmuje 25677 ha, z tego ok. 5360 ha gruntów w zarządzie nadleśnictwa położonych w uroczyskach Paryż, Ogonowo, Kiełki, Dziektarzewo, Rzewin, Kępa Majorat, Salomonka, Miszewo, Cieksyn.
Naruszewski Obszar Chronionego Krajobrazu. Obejmuje powierzchnię 7030,20 ha położonych w gminach Naruszewo i Załuski. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa obszar zajmuje 6511 ha, z tego ok. 2257 ha gruntów nadleśnictwa położonych w kompleksach Naruszewo, Noskowo, Pieścidła i Złotopolice.
Krysko-Joniecki Obszar Chronionego Krajobrazu. Obszar obejmuje 9203,4 ha w gminach: Sochocin, Joniec, Płońsk i Załuski. W całości położony jest w granicach zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Płońsk, obejmując ok. 187 ha gruntów nadleśnictwa.
Nasielsko-Karniewski Obszar Chronionego Krajobrazu. Zajmuje powierzchnię 14586,1 ha położoną w powiatach: pułtuskim, makowskim i nowodworskim. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa znajduje się niewielki fragment obszaru, o powierzchni 3215 ha, i obejmujący ok. 287 ha gruntów nadleśnictwa w kompleksach Poniaty i Siennica.